Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου ή η κοξάρθρωση είναι μια χρόνια αρθροπάθεια που συνοδεύεται από προοδευτική καταστροφή του αρθρικού χόνδρου.
Με την πάροδο του χρόνου, η παθολογική διαδικασία εξαπλώνεται στην αρθρική κάψα (με την ανάπτυξη καψουλίτιδας, περιάρθρωση), στον αρθρικό υμένα (με την ανάπτυξη αρθρίτιδας), στα οστά (οστεοαρθρίτιδα), προκαλεί φλεγμονή των μυών και των συνδέσμων, μυϊκή ατροφία, βράχυνση το άκρο.
Η κοξάρθρωση είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, η ανάπτυξή της μπορεί να είναι γρήγορη ή αργή. Μεταξύ όλων των χρόνιων παθήσεων των αρθρώσεων, κατέχει μια από τις κορυφαίες θέσεις ως προς τον επιπολασμό, ιδιαίτερα σε ηλικία άνω των 40 ετών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η άρθρωση του ισχίου έχει σημαντικό φορτίο που σχετίζεται με την όρθια στάση και το σωματικό βάρος.
Είναι σημαντικό!
Τα φάρμακα για τη θεραπεία της κοξάρθρωσης είναι συμπτωματικά. Τα ΜΣΑΦ, τα ορμονικά φάρμακα, τα χονδροπροστατευτικά μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα πόνου, τη σχετική φλεγμονή και να επιβραδύνουν την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Δεν επηρεάζουν όμως την ανάπτυξη της νόσου, αφού δεν επηρεάζουν την αιτία της. Γι' αυτό η συμπτωματική θεραπεία της αρθροπάθειας του ισχίου συχνά καταλήγει στην ανάγκη για προσθετική.
Για να αποφευχθεί το χειρότερο σενάριο και όχι μόνο να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής, αλλά και να αποφευχθούν επιπλοκές, να σταματήσει η ανάπτυξη της νόσου και να αναστραφεί, είναι απαραίτητο να δράσουμε για την αιτία της κόξαρθρωσης.
Για αυτό, χρησιμοποιείται πολύπλοκη, μη φαρμακευτική θεραπεία με μεθόδους ανατολίτικης αντανακλαστικής, φυτο- και φυσιοθεραπείας, η οποία δίνει θετικά αποτελέσματα σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων κοξάρθρωσης 1-2 βαθμών. Με την κοξάρθρωση 3ου βαθμού είναι δυνατή η ανακούφιση της κατάστασης, η βελτίωση της ποιότητας ζωής, η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου, εκτός από τις περιπτώσεις που ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση.
Αιτίες
Η άρθρωση του ισχίου είναι η μεγαλύτερη άρθρωση του σώματος, που σχηματίζεται από την κοτύλη του λαγόνιου και την κεφαλή του μηριαίου οστού.
Κατά τη διάρκεια της κίνησης, η μηριαία κεφαλή λειτουργεί ως άρθρωση. Ο υαλικός χόνδρος που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες και η αρθρική λίπανση παρέχουν ελεύθερη ολίσθηση.
Εάν δεν υπάρχει αρκετό αρθρικό υγρό ή/και αλλάζουν οι ιδιότητές του, αυτό προκαλεί τριβή στην άρθρωση. Ως αποτέλεσμα, ο υαλώδης χόνδρος αφυδατώνεται, φθείρεται και ραγίζει. Θραύσματα μπορούν να αποκολληθούν από αυτό, σχηματίζοντας «ποντίκια» στην αρθρική κοιλότητα.
Είναι σημαντικό!
Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου είναι μια εκφυλιστική-δυστροφική νόσος. Αυτό δείχνει τη φύση του - εκφυλιστικές αλλαγές στους ιστούς στο φόντο της πείνας τους (δυστροφία). Μια άλλη κοινή ασθένεια από αυτή τη μεγάλη ομάδα είναι η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης, η οποία συχνά συνοδεύει την κοξάρθρωση.
Η ουσία της νόσου είναι ότι η διαδικασία ανανέωσης του υαλώδους χόνδρου, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αρχίζει να υστερεί στη διαδικασία της φθοράς του.
Ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η αργή παραγωγή κολλαγόνου στο σώμα ή η ανεπαρκής παροχή του στην άρθρωση λόγω κακής παροχής αίματος.
Ένας προκλητικός παράγοντας στην αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου είναι συχνά αυξημένα ή λανθασμένα φορτία λόγω:
- παχυσαρκία (υπέρβαρο).
- σκληρή δουλειά (άρση βαρέων βαρών)
- αθλήματα (ειδικά άλματα, τρέξιμο, άρση βαρών),
- σκολίωση, λόρδωση της σπονδυλικής στήλης,
- πλατυποδία.
Στην ανάπτυξη της κοξάρθρωσης παίζει ρόλο ένας κληρονομικός παράγοντας, αλλά η ίδια η ασθένεια δεν είναι κληρονομική. Μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για μια έμφυτη προδιάθεση σε αυτό.
Η κοξάρθρωση συχνά αναπτύσσεται λόγω συγγενών ανατομικών ανωμαλιών - υπεξάρθρημα, δυσπλασία ισχίου.
Συμπτώματα κοξάρθρωσης
Τα κύρια συμπτώματα της αρθροπάθειας του ισχίου είναι πόνος, δυσκαμψία, περιορισμένο εύρος κίνησης στην άρθρωση, χωλότητα.
Σε πρώιμο στάδιο, ο πόνος εμφανίζεται σποραδικά, μόνο κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης (για παράδειγμα, όταν ανεβαίνετε ή κατεβαίνετε σκάλες, οκλαδόν), μετά από μια μεγάλη βόλτα, στέκεστε στα πόδια σας. Το περπάτημα συνοδεύεται από τσούξιμο, τρίξιμο στην άρθρωση.
Ο πόνος στις αρθρώσεις (αρθραλγία) μπορεί επίσης να εμφανιστεί μετά από μακρά παραμονή σε στατική, άβολη θέση. Οι λεγόμενοι «πόνοι έναρξης» εμφανίζονται μετά από παρατεταμένη ακινησία, στην αρχή των κινήσεων και συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε 30 λεπτά καθώς το πόδι «βηματίζει».
Με την προσθήκη φλεγμονής της μυοσκελετικής συσκευής, της αρθρικής μεμβράνης, είναι πιθανά συμπτώματα όπως οίδημα, ερυθρότητα στην περιοχή της άρθρωσης. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος γίνεται σταθερός.
Η κοξάρθρωση, κατά κανόνα, αναπτύσσεται αργά. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι δυνατή η ασυμπτωματική ανάπτυξη της νόσου. Σε αυτό το στάδιο μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως παχυσαρκία, χρόνιες παθήσεις του αναπνευστικού (χρόνια βρογχίτιδα κ. λπ. ), συχνά κρυολογήματα.
Η ιδιαιτερότητα τέτοιων ασθενειών είναι ότι, έχοντας εμφανιστεί, δεν εξαφανίζονται ποτέ από μόνα τους. Απαιτούνται σημαντικές προσπάθειες για να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της νόσου, και ακόμη περισσότερο για να σταματήσει και να αναστραφεί. Επομένως, η έγκαιρη διάγνωση της αρθροπάθειας έχει μεγάλη σημασία. Είναι σημαντικό να ξεκινήσει η θεραπεία της νόσου όταν εμφανιστούν τα πρώτα της συμπτώματα. Όσο περισσότερος χρόνος περνά από τη διάγνωση της κοξάρθρωσης μέχρι την έναρξη της θεραπείας της, τόσο περισσότερος χρόνος και προσπάθεια θα απαιτηθεί και τόσο λιγότερα αποτελέσματα μπορούν να αναμένονται από αυτήν.
Ο πόνος στην κόξαρθρο μπορεί να είναι εντοπισμένος ή ακτινοβολικός (στη βουβωνική χώρα, στο μηρό, στο γόνατο, στη μέση, στον ιερό οστό, στον κόκκυγα).
- Συμπτώματα Κοξάρθρωσης σταδίου 1. Με κοξάρθρωση 1ου βαθμού, η ακτινογραφία δείχνει στένωση του διαστήματος της άρθρωσης κατά λιγότερο από 50%. Ο πόνος είναι μέτριας φύσης, εμφανίζεται μόνο με φορτία, κινήσεις και υποχωρεί σε ηρεμία. Η κίνηση στην άρθρωση δεν είναι περιορισμένη.
- Συμπτώματα της κοξάρθρωσης σταδίου 2. Κοξάρθρωση βαθμού 2 σημαίνει στένωση του διαστήματος της άρθρωσης κατά περισσότερο από 50%. Η άρθρωση του ισχίου είναι παραμορφωμένη, στην εικόνα υπάρχουν τύποι οστικών αναπτύξεων (οστεόφυτα), που σχηματίζονται για να αντισταθμίσουν τα φορτία. Ο όγκος των κινήσεων μειώνεται, γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Ο πόνος είναι πιο έντονος και παρατεταμένος, το βάδισμα αλλάζει, αναπτύσσεται χωλότητα.
- Συμπτώματα της κοξάρθρωσης σταδίου 3. Με την κοξάρθρωση 3ου βαθμού, ο πόνος δεν εξαρτάται από τις κινήσεις, γίνεται σταθερός. Ο χώρος της άρθρωσης πρακτικά εξαφανίζεται (στένοντας περισσότερο από 70%). Η ακτινογραφία δείχνει «αρθρικά ποντίκια», κατάφυτα οστεόφυτα, σημαντική παραμόρφωση των οστών. Οι κινήσεις είναι έντονα περιορισμένες, η άρθρωση χάνει πρακτικά την κινητικότητά της. Υπάρχει μια βράχυνση του ποδιού στο φόντο της μυϊκής ατροφίας.
Ανάλογα με την πάσχουσα περιοχή, η κοξάρθρωση μπορεί να είναι εντοπισμένη ή γενικευμένη, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη.
Εάν η ασθένεια αναπτύσσεται ως ανεξάρτητη παθολογία, ονομάζεται πρωτοπαθής, εάν στο πλαίσιο ενός τραυματισμού ή μιας υποκείμενης νόσου (ενδοκρινική, μεταβολική) - δευτερογενής.
Ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, διακρίνονται ολιγοσυμπτωματική και έκδηλη (με ζωηρή κλινική εικόνα) μορφή κοξάρθρωσης και ανάλογα με το ρυθμό ανάπτυξης της νόσου - ταχέως ή αργά προοδευτική.
Η ταχεία εξέλιξη της νόσου σημαίνει την έναρξη των συμπτωμάτων μέσα στα πρώτα τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της ανάπτυξης, την αργή - μετά από πέντε χρόνια ασυμπτωματικής πορείας.
Διάγνωση αρθροπάθειας ισχίου
Κατά τη διάγνωση της κοξάρθρωσης, ο γιατρός πρέπει να τη διακρίνει από ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, πρώτα απ 'όλα, από αρθρίτιδα, κοξίτιδα (φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου), καθώς και από οσφυοϊερή οστεοχόνδρωση.
Στο αρχικό ραντεβού, ο γιατρός ρωτά τον ασθενή για τα συμπτώματα, τη διάρκεια εμφάνισής τους, τις συνθήκες υπό τις οποίες εντείνεται ο πόνος. Στη συνέχεια, μελετά το ιστορικό για να προσδιορίσει την πρωτογενή ή δευτερογενή φύση της παθολογίας, δίνοντας προσοχή σε συνοδά νοσήματα.
Κατά τη διάρκεια μιας εξωτερικής εξέτασης, ο γιατρός αξιολογεί το εύρος κίνησης στην άρθρωση, την κινητικότητα, τον μυϊκό τόνο, συγκρίνει το μήκος των ποδιών.
Μετά από αυτό, πραγματοποιείται διάγνωση υλικού (ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία, υπερηχογράφημα):
- Ακτινογραφία. Δείχνει το μέγεθος του αρθρικού χώρου, η στένωση του οποίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κριθεί ο βαθμός καταστροφής του υαλώδους χόνδρου και το στάδιο της νόσου. Επίσης στην ακτινογραφία, μπορείτε να δείτε οστικές παραμορφώσεις, οστεόφυτα, «αρθρικά ποντίκια».
- Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Παρέχει πιο λεπτομερείς πληροφορίες, σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την κατάσταση των ιστών του χόνδρου, τη φύση και τον βαθμό καταστροφής τους, να εξετάσετε συνδέσμους, δάνεια αίματος, αρθρικό υμένα, αρθρική κάψουλα. Η μαγνητική τομογραφία θεωρείται ένα πιο κατατοπιστικό μέσο για τη διάγνωση της αρθροπάθειας του ισχίου.
- Αρθροσκόπηση. Πρόκειται για μια μέθοδο οπτικής επιθεώρησης της άρθρωσης με χρήση μικροσκοπικής βιντεοκάμερας (αρθροσκόπιο), που αναφέρεται σε ελάχιστα επεμβατικές διαγνωστικές επεμβάσεις. Το αρθροσκόπιο εισάγεται στην κοιλότητα της άρθρωσης και μεταδίδει την εικόνα μέσω ενός αγωγού από υαλοβάμβακα σε μια οθόνη υπολογιστή.
Θεραπεία της κοξάρθρωσης
Η φαρμακευτική θεραπεία της αρθροπάθειας του ισχίου συνίσταται στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση της φλεγμονής. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) με βάση τη δικλοφενάκη, την ιβουπροφαίνη, την πιροξικάμη, την κετοπροφαίνη κ. λπ. με τη μορφή αλοιφών, ενέσεων ή από το στόμα.
Με έντονο πόνο, είναι δυνατή η χρήση αναλγητικού αποκλεισμού (ένεση αναλγητικού στην άρθρωση).
Με σοβαρή φλεγμονή που δεν διακόπτεται από ΜΣΑΦ, χρησιμοποιούνται ενέσεις ορμονικών φαρμάκων (κορτικοστεροειδών) στην άρθρωση.
Για να διευκολυνθεί η ολίσθηση στην άρθρωση, να αυξηθεί ο όγκος της αρθρικής λίπανσης, χρησιμοποιούνται ενέσεις υαλουρονικού οξέος στην κοιλότητα της άρθρωσης.
Μπορεί να συνταγογραφηθούν αγγειοδιασταλτικά για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
Για να επιβραδυνθεί η ανάπτυξη της νόσου, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά που περιέχουν γλυκοζαμίνη, χονδροϊτίνη.
Σε μεταγενέστερο στάδιο της νόσου, εάν δεν είναι δυνατή η συντηρητική θεραπεία, γίνεται χειρουργική επέμβαση, κατά την οποία η άρθρωση αντικαθίσταται με ενδοπρόσθεση (κεραμική, τιτάνια ή πλαστική).
Θεραπεία στην κλινική
Όπως δείχνει η πρακτική, μια τοπική επίδραση στην εστία της νόσου, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι σχέσεις σε ένα ενιαίο σύστημα του σώματος, είναι συχνά αναποτελεσματική. Για να σταματήσει η ανάπτυξη της νόσου και να ξεκινήσει η αποκατάσταση της άρθρωσης, είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε η καταστροφή του υαλώδους χόνδρου.
Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιείται μια σύνθετη θεραπεία σε μια εξειδικευμένη κλινική που στοχεύει στην αποκατάσταση της ισορροπίας της βάσης βλέννας, η οποία είναι υπεύθυνη όχι μόνο για τη λίπανση των αρθρώσεων και του ιστού χόνδρου, αλλά και για το μεταβολισμό, την ανοσία και την ορμονική ρύθμιση. Ως αποτέλεσμα, η κοξάρθρωση αντιμετωπίζεται ως μια ιδιαίτερη εκδήλωση της ανισορροπίας αυτής της βάσης μαζί με συνοδά νοσήματα, συμπεριλαμβανομένου του υπερβολικού βάρους και άλλων παθολογιών.
Η θεραπεία πραγματοποιείται με σύνθετες συνεδρίες, οι οποίες περιλαμβάνουν διάφορες μεθόδους ανατολίτικης αντανακλαστικής, φυσιοθεραπείας στο πλαίσιο της βοτανοθεραπείας της θιβετιανής ιατρικής.
- Μοξοθεραπεία.Η σημειακή θέρμανση με πούρα αψιθιάς και κώνους στην περιοχή της πάσχουσας άρθρωσης συνδυάζεται με θέρμανση βιοενεργών σημείων στους μεσημβρινούς του σώματος. Η τοπική επίδραση δημιουργεί ροή αίματος, βελτιώνει την τοπική κυκλοφορία του αίματος, διεγείρει την αναγέννηση του υαλώδους χόνδρου. Η επίδραση στους μεσημβρινούς του σώματος βοηθά στην αποκατάσταση της ισορροπίας της βάσης της βλέννας στο σύνολό της, για την εξάλειψη της βασικής αιτίας της κοξάρθρωσης. Η διαδικασία έχει ισχυρό ανοσοτροποποιητικό, αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα και θεωρείται ένα από τα καλύτερα μέσα για τη θεραπεία ασθενειών του κρυολογήματος στο πλαίσιο της ανισορροπίας της βλέννας.
- Βελονισμός.Η διαδικασία έχει αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα, βοηθά στην εκροή εξιδρώματος από την κοιλότητα της άρθρωσης, ενεργοποιεί τις διαδικασίες του μεταβολισμού, την αναγέννηση των ιστών και βοηθά στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Ο βελονισμός στα βιοενεργά σημεία του ήπατος διεγείρει τη σύνθεση κολλαγόνου - του δομικού υλικού του αρθρικού χόνδρου.
- Φυτοθεραπεία.Τα φυτοπαρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την κοξάρθρωση επιταχύνουν τις μεταβολικές διεργασίες, συμβάλλουν στην αύξηση του επιπέδου θερμότητας του σώματος και βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος. Επιπλέον, έχουν αντιφλεγμονώδη, ανοσοτροποποιητική και χονδροπροστατευτική δράση.
- Βελονισμός.Η επίδραση της ισχυρής πίεσης στα βιοενεργά σημεία των μεσημβρινών του σώματος ενισχύει την επίδραση του βελονισμού. Το τοπικό μασάζ στην περιοχή της πάσχουσας άρθρωσης βελτιώνει την τοπική κυκλοφορία του αίματος, επιταχύνει την επούλωση, την αποκατάσταση των αρθρικών και περιαρθρικών ιστών.
- Χιρουδοθεραπεία.Η θεραπεία με φαρμακευτικές βδέλλες ενισχύει το συνολικό θεραπευτικό αποτέλεσμα - βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στις αρθρώσεις, έχει ένα επιπλέον ανοσοτροποποιητικό, αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.
Από τις μαλακές μεθόδους θεραπείας, χρησιμοποιούνται διόρθωση της διατροφής και του τρόπου ζωής, καθώς και ασκήσεις φυσιοθεραπείας (θεραπεία άσκησης).
Είναι σημαντικό!
Αυτός ο συνδυασμός τοπικών και γενικών επιδράσεων στην κοξάρθρωση, κατά κανόνα, δείχνει υψηλή αποτελεσματικότητα. Η διάρκεια της συνεδρίας θεραπείας είναι 1 - 1, 5 ώρα. Η πορεία της θεραπείας περιλαμβάνει 10 - 15 συνεδρίες, οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε δεύτερη μέρα. Μετά την ολοκλήρωσή της γίνεται μελέτη ελέγχου (MRI ή ακτινογραφία) για την αξιολόγηση των επιτευχθέντων αποτελεσμάτων.
Επιπλοκές
Στο 2ο στάδιο μιας εκφυλιστικής-δυστροφικής νόσου, συνήθως ενώνεται μια φλεγμονώδης διαδικασία - φλεγμονή της αρθρικής μεμβράνης, σακούλες (υθρίτιδα, θυλακίτιδα), τενοντοκολίτιδα.
Σε μεταγενέστερο στάδιο της νόσου αυξάνεται ο κίνδυνος παθολογικών καταγμάτων των οστών, εξαρθρώσεων της άρθρωσης, μετατόπισης της κεφαλής του μηριαίου και διείσδυσής της στην περιοχή της πυέλου.
Λόγω της βράχυνσης του ποδιού στο φόντο της μυϊκής ατροφίας, η λεκάνη παραμορφώνεται και αναπτύσσεται οσφυοϊερή οστεοχόνδρωση.
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της αρθροπάθειας του ισχίου είναι η άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.
Πρόληψη
Για την πρόληψη της αρθροπάθειας του ισχίου, πρέπει να αποφεύγονται οι παράγοντες που προκαλούν τη νόσο.
Ένα καλό μέσο για την πρόληψη της ανάπτυξης της κόξαρθρωσης είναι το περπάτημα, το κολύμπι, τα παιχνίδια στην ύπαιθρο. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αποφύγετε την άρση βαρών, καθώς και τα έντονα κρουστικά φορτία στις αρθρώσεις κατά το άλμα, το τρέξιμο. Ένα σημαντικό μέρος της πρόληψης της κόξαρθρωσης είναι η διατήρηση ενός φυσιολογικού δείκτη μάζας σώματος.
FAQ
Είναι δυνατόν να θεραπευθεί η κοξάρθρωση με σπιτικές θεραπείες;
Η αυτοθεραπεία της κοξάρθρωσης είναι επικίνδυνη γιατί επηρεάζει μόνο τα συμπτώματα και όχι την αιτία της νόσου. Ως αποτέλεσμα, η εκφυλιστική-δυστροφική διαδικασία συνεχίζει να αναπτύσσεται, η οποία οδηγεί σε απώλεια χρόνου και καθυστερημένη έναρξη της θεραπείας. Υπό αυτή την έννοια, η μακροχρόνια χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών αλοιφών (ΜΣΑΦ) είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Τα θερμαντικά έμπλαστρα, οι ζεστές κομπρέσες βοηθούν στη βελτίωση της τοπικής κυκλοφορίας, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να σταματήσει την ανάπτυξη της νόσου. Απαιτείται πολύπλοκη εφαρμογή ιατρικών πράξεων (μοξοθεραπεία, βελονισμός κ. λπ. ), για την οποία απαιτείται προσόντα γιατρού.
Πώς να τρώτε για να μην υπάρχει αρθροπάθεια;
Για την πρόληψη κρυολογημάτων, συμπεριλαμβανομένης της αρθροπάθειας των αρθρώσεων, τα τρόφιμα πρέπει να είναι ζεστά, ζεστά, ελαφριά - αυτά είναι τρόφιμα όπως ψάρια, άπαχα πουλερικά, αρνί, θαλασσινά, αυγά, ξηροί καρποί. Θα πρέπει να αποφεύγετε τα ζυμαρικά και τα προϊόντα αρτοποιίας που παρασκευάζονται από μαλακό σιτάρι, σιμιγδάλι, δημητριακά κεχρί, όσπρια, ωμά λαχανικά, εσπεριδοειδή, μην κάνετε κατάχρηση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων, ζάχαρης, βουτύρου και άλλων προϊόντων ψύξης. Αυτοί οι κανόνες είναι χρήσιμοι να τηρούνται τόσο για την πρόληψη της αρθροπάθειας όσο και παρουσία τους.
Μπορεί η κοξάρθρωση να θεραπευτεί;
Όπως δείχνει η εμπειρία, η σύνθετη θεραπεία δίνει θετική επίδραση σε περισσότερο από το 80% των περιπτώσεων κοξάρθρωσης, με την προϋπόθεση ότι επηρεάζει το σώμα συνολικά σε συνδυασμό με τοπικές διαδικασίες. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα εξαρτώνται από το στάδιο, το βαθμό της νόσου, την ηλικία και άλλα μεμονωμένα χαρακτηριστικά. Με την αρθροπάθεια 1ου - 2ου βαθμού, είναι συνήθως δυνατό να σταματήσει η ανάπτυξη της νόσου, να ξεκινήσει η αποκατάσταση των αρθρώσεων, στο 3ο στάδιο - να επιβραδυνθεί η διαδικασία, να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής.